İngiltere, Kraliyet Ailesi üyelerinin yasını hangi geleneklerle tutuyor?

İngiltere Kraliyet Ailesi’nde birçok şeyde olduğu şeklinde, bir kraliyet ailesi üyesinin ölümünde de gelenekler devreye giriyor.

Kraliçe 2. Elizabeth’in 8 Eylül’deki ölümünün arkasından, 19 Eylül’deki cenazeden sonrasında yedi gün daha devam edecek bir yas süreci deklare edildi.

İngiltere’nin en uzun süre tahtta kalan hükümdarının ölümünde başvurulan ve sonrasında dünyaya da yayılan bazı geleneklerin ardındaki zamanı derledik.

Yas döneminde ilk yapılanlardan biri, kamuya ilişik ve Kraliyet Ailesi’yle bağlantılı binaların önündeki bayrakların yarıya indirilmesi.

“Bayrakların yarıya indirilmesi” terimi kullanılsa da, aslen bayrak direğinin üçte ikisi kadar yukarı çekiliyor.

Bu geleneğin 17. yüzyıla dayandığına inanılıyor. Bayrağı indirerek, düzgüsel bayrağın üstünde simgesel “ölümün görünmez bayrağına” yer açılıyor.

Uygulama, gemilerde kaptanın ya da mürettebattan üst düzey birinin ölümünün anılması için başlatıldı. Mürettebatın geri kalan kısmı, geminin bayrağını indirerek kayıplarını anıyordu.

Sadece bayrak indirilmesi geleneği, hükümranın varlığını simgeleyen Kraliyet Sancağı için geçerli değil.  Kraliyet Sancağı asla yarıya indirilmiyor, zira monarşi devamlılık arz ediyor. Kraliçe 2. Elizabeth ölür ölmez, en büyük evladı Prens Charles, otomatikman Kral 3. Charles unvanıyla tahta geçti.

İngiltere’deki öteki bayraklarsa, Kraliçe için düzenlenecek cenaze töreninden sonraki gün, sabah 08:00’e kadar yarıya indirilmiş şekilde duracak. Bunun tek istisnası Kral 3. Charles’ın tahta geçirildiğinin resmen duyurulduğu 10 Eylül günü oldu.

10 Eylül’de bayraklar bir iki saatliğine tam olarak çekilip, sonrasında yeniden yarıya indirildi.

Kraliyet Ailesi’ndeki ölümlerle ilişkilendirilen bir anane de top atışları.

İngiliz Ordusu tarihçilerine bakılırsa uygulama 15. yüzyılda harp gemilerinin, yabancı limanlara barışçıl bir halde yanaştıklarını göstermek için toplarını denize boşaltmalarıyla başladı.

1730’lu yıllarda Kraliyet Birliği, top atışlarını başka durumlarda da kullanıyordu, sadece 1808’e kadar Kraliyet Ailesi üyeleri ve devlet başkanları için mecburi hale gelmedi.

Atış sayısı ise nerede ve ne amaçla yapıldığına bağlı olarak karmaşık kurallarla düzenleniyor.

1827’de Londra’daki Kraliyet Parkları ya da Londra Kulesi’nden ateşlendiğinde doğru atış sayısının 41 olması gerektiği emirini verdi.

Sadece bazı durumlarda ve yerlerde atış sayısı 62’ye yükseltildi.

Top atışları hem Kraliçe Elizabeth’in ölümünü anmak hem de Kral 3. Charles’ın tahta çıkışı için yapılmış oldu.

9 Eylül’de, Kraliçe’nin ölümünden bigün sonrasında, Londra’daki Hyde Park’ta 96 yaşlarında ölen Kraliçe için 96 pare top atıldı.

Anglikan Kilisesi’nin kiliseleri, şapelleri ve katedrallerinde 2. Elizabeth’in ölümünden bigün sonrasında çanlar çalındı.

Bir Kraliyet Ailesi üyesinin ölümü, çanın içindeki tokmakların iki tarafına da keçe konulmuş olan ve daha fazlaca yankı yapmasını elde eden hususi bir teknikle çalışılmış olduğu ender durumlardan biri.

Uygulama’nın İngiltere’deki zamanı 7. Yüzyıla kadar gidiyor. Kraliyet Ailesine özgü bir öteki anane de Windsor Kalesi’ndeki Sivastapol Çanı’nın çalınması.

Bu çan, 1856’daki Kırım Savaşı’nda Ruslar’dan yakalanmış ve Sivastapol’daki 12 Havari Kilisesi’nden alınmıştı.

Kraliçe’nin ölümünden bigün sonrasında yalnız Kraliyet Ailesi’nin üst düzey üyelerine uygulanan anane uyarınca Kraliçe’nin yaşamının her bir yılı için 96 kez çalındı.

Son olarak 2002’de Kraliçe’nin annesinin ölümünde çalınmıştı.

Ufak, tahta bir çerçevenin içindeki bir kağıda yazılan bildiriyle, Buckhingham Sarayı’ndaki doğum ve ölümler şeklinde büyük vakalar halka duyuruluyor.

Doğumlarda bildiriler işlemeli altın bir  sehpanın üstünde sarayın ön avlusuna, demir parmaklıkların ardına konuluyor. Ölümlerde ise bildiri demir parmaklıkların dışına yerleştiriliyor.

6. George’un 1952’deki, 5. George’un da 1936’daki ölümler de bu şekilde duyuruldu.