Bu yıl Nepal Hükümeti'nin desteklediği çalışmada 11 ton çöp, 4 ceset ve 1 iskelet temizlendi.
Everest Dağı'nın zirvesi yakınındaki Şerpa liderliğindeki ekip, dünyanın en yüksek kampının temizlenmesinin yıllar alacak çöplerle dolu olduğunu söylüyor.
Bu yılki dağcılık sezonunda Nepal hükümetinin gönderdiği askerler ve Nepal'in dağlık kesimlerinde, özellikle de Himalayalar'da yaşayan Şerpalar, Everest'ten 11 ton çöp, 4 ceset ve bir iskelet çıkardı.
Ang Babu isimli Şerpa, dağcıların son kampı olan Güney Col'da halen 40-50 ton çöp olabileceğini, bu çöplerin eski çadır, gıda ambalajı, gaz kartuşu, oksijen tüpü, kamp çadırı gibi malzemelerden oluştuğunu söyledi. parçalar ve halat.
Son yıllarda, dağcıların kendi atıklarını toplamasını gerektiren hükümet düzenlemeleri ve dağcılar arasında artan çevre bilinci, çöp miktarını önemli ölçüde azalttı. Ancak önceki yıllarda durum böyle değildi.
Ang Babu, “Çöpün çoğu eski sevkiyatlardan geliyor” dedi.
Ekibin Şerpaları yüksek rakımlı bölgelerden çöp ve ceset toplarken, askerler hava koşullarının daha uygun olduğu popüler bahar tırmanış sezonunda haftalarca alçak rakımlarda ve ana kampta çalıştı.
Tehlikeli koşullar görevi zorlaştırıyor
Ang Babu, hava koşullarının South Col bölgesindeki çalışmaları için büyük bir zorluk oluşturduğunu söyledi.
Kamp seviyesinde oksijen seviyeleri normalin üçte biri kadar düşük, rüzgarlar aniden kar fırtınasına dönüşebiliyor ve sıcaklıklar çok hızlı düşebiliyor.
“Çöpleri toplamak için havaların güzelleşmesini beklemek zorunda kaldık. Daha sonra güneş buzların bir kısmını eritti. Ancak bu yükseklikte ve bu şartlarda uzun süre beklemek mümkün değil” dedi. “Çok düşük oksijen seviyeleriyle uzun süre dayanmak zor” diye ekledi.
Kaldırılan 11 ton çöpün üç tonu Everest'in eteklerine yakın köylere götürüldü; Kalan sekiz ton hamallar ve öküzlerle taşınarak kamyonla Katmandu'ya götürüldü.
Orada, geri dönüştürülebilir atıkları yöneten Agni Ventures tarafından işletilen bir tesis tarafından geri dönüştürülmek üzere ayrıştırıldı.
Tesisten Sushil Khadga şunları söyledi: “Bulduğumuz en eski atık 1957'ye kadar uzanıyor. Bunlar el fenerlerinde kullanılan şarj edilebilir pillerdi.”
“Yüksek irtifada yaşam çok zor ve oksijen az. Bu nedenle dağcılar ve yardımcıları öncelikle kurtarmaya odaklanıyor.”